Tag Archief van: maasdam

In memoriam Simon Maasdam senior

Simon Maasdam in Memoriam 14-12-1929 – 13-6-2016

Simon Maasdam sr Haarlem

De vaste gasten van  buurtcentrum SamenMetDeBuurt kennen de heer Simon Maasdam ui t Haarlem Schalkwijk. Ruim anderhalf jaar heef hij elke donderdag bij ons gegeten. Het spijt mij om u te vertellen dat Simon Maasdam na een kort ziek bed , op 86 jarige leeftijd  is overleden op 15 juni 2016.

Omdat de heer Maasdam in de winter niet met de scootmobiel naar ons buurthuis kon komen haalde ik hem altijd op met de auto. In die korte ritjes leerde ik hem steeds beter kennen en voelde een grote sympathie voor hem. Hij was zeker niet spraakzaam maar wanneer ik hem iets vroeg gaf hij eer altijd antwoord op.

Hij was voor de duvel niet bang. Hij mocht graag vertellen over zijn werkzame leven. De heer Maasdam sloopte gebouwen in met name Amsterdam.  Dat er in de plafonds ook asbest verwerkt zat , dat wist men nog niet, maar later kreeg hij de longziekte COPD. Dat was zwaar werk en ik denk dat hij beresterk was in die tijd, nu woog hij nog steeds 100 kilogram, hij was niet dik maar gewoon stevig en sterk. Tussendoor had hij altijd ‘handeltjes’ zoals hij dat noemde. Oud ijzer, lood, maar ook wel antiek dat hij aantrof in huizen die hij moest ontruimen.

Ook was hij bijna de ontdekker van bodemvondsten die hij in eeuwen ouden beerputten vond. In de gouden eeuw gooiden met tegels, potten en andere voorwerpen in de put. Maasdam had al snel in de gaten dat dit gouden handel was en de tegels verkocht hij dan ook op veilingen.  Hij had de ‘eer’ om als eerste burger voor de rechter te moeten komen omdat hij dingen vond in beerputten, dat was nieuw in die tijd. Ik geloof niet dat er een veroordeling volgde, hoogstens een waarschuwing.

Toen ik hem in de laatste weken bezocht in het ziekenhuis vertelde hij mij nog dat hij ‘gisteren’ nog in Hoorn was geweest en dat een handelaar hem niet wilde betalen en dat zijn ‘handeltje’ uit de opslag was gestolen. Dat handelenwas zijn leven. Ik meen dat hij later verschillende garages en opslagplaatsen had waar hij graag gebruik van maakte.

Ook was hij vaak te vinden bij de handelaren op het oude Waterlooplein in Amsterdam. In zijn vrije tijd mocht hij graag komen in de jazzclub La Tropicana,

waar hij gek was op Surinaamse muziek. Hij vertelde mij over de zoon van Woiski senior, dat was Max Woiski junior die in die tijd hits maakte als : ‘je bent nog niet gelukkig met een mooie vrouw’ en ‘Nederland geef mij rijst met kousband’.  Ik heb toen nog een cd voor hem bestelt waar hij deze hits nog een keer kon beluisteren.
Ik weet nog goed dat wij kerstfeest 2015 vierde in Buurthuis SamenMetDeBuurt, waar een Surinaamse band optrad. Als enige in het publiek ging de Heer Maasdam staan en danste mee zo goed en zo kwaad dat ging.

Ik denk dat hij vroeger gek was van auto’s. Hij vertelde mij dat hij vroeger reed in een grote Amerikaanse slee. Voor de handel had hij ooit met een maat een oude Brandweerauto (Model T-Ford jaren 30) had gekocht. Zijn maat wilde snel geld verdienen en had hem binnen een paar dagen al weer doorverkocht, tegen de zin in van de heer Maasdam want die vond dat hij er veel te weinig voor had gekregen.  In 2015 zijn wij met e en groepje oudere mannen, waar onder de heer Maasdam, naar het Ford Museum in Hillegom geweest. Daar stond een vergelijkbare brandweerwagen, zodoende kan ik u dit verhaal vertellen.

De heer Maasdam had door omstandigheden niet veel contact met zijn familie. Hij stond er veel al alleen voor. Hij kon echter altijd goed voor zichzelf opkomen. En had dan ook regelmatig een advocaat in de arm genomen om verweer aan te tekenen tegen een veel te hoog opgelopen verwarmingsnota. Die hoge rekening lag niet aan hem maar aan een fout in de thermostaat, zoals hij mij vertelde.

Hij trok er de laatste jaren op uit met zijn scootmobiel om zijn dagelijkse boodschappen te doen, Ik meen mij zelfs te herinneren dat hij een bakker bezocht in Heemstede omdat daar lekkere broodjes te koop waren. Helaas is hij in de laatste twee jaar tijd wel vier keer omgevallen met zijn driewieler scootmobiel die hij had gekregen van de gemeente Haarlem. Wellicht reed hij te hard door de bocht of waren de wegen wat hobbelig. Ik heb hem nog enkele maande geprobeerd te helpen om de gemeente te bewegen om hem een vierwieler te geven. Hij was dan ook altijd jaloers op andere mensen die wel een vierwieler hadden en hij niet. Volgens de gemeente was de driewieler echter net zo goed als een vierwieler en kon dat ‘niet zomaar’. De heer Maasdam zal het echter niet meer zelf kunnen uit testen.

De laatste paar weken was hij zijn huis aan het opruimen. Af en toe gaf hij mij een oud boekje of een prentje die hij wel kon missen. Dit was wellicht zijn manier om zijn dankbaarheid te tonen voor de gezellige avonden in het buurthuis. Ik bewaar ze en koester mijn herinneringen aan hem. Ik heb hem maar anderhalf jaar van zijn leven gekend.

in mei 2016  is hij opnieuw op straat gevallen toen hij naar de bus liep. (Wanneer hij een keer liep , dan kon hij best hard lopen) . Hij stootte tegen een fietsenrek bij de bushalte en kwam ten val. Hij had last van zijn ribben. Op de röntgenfoto kon de arts echter niets zien en werd hij weer naar huis gestuurd. Een week later had de heer Maasdam nog steeds pijn. Nieuwe foto’s wezen uit dat hij 2 ribben had gebroken. Een tijdelijke opnamen voor herstel volgde in het Zuiderhout. Tijdens zijn verblijf daar kreeg hij last van zijn gezondheid en werd overgebracht naar het Spaarne Gasthuis, waar hij na een verblijf van ruim 2 weken is overleden.

Verder weet ik niet veel meer over onze trouwe bezoeker. Het is voor mij meer dan voldoende. Wij zijn erg blij hem te hebben leren kennen.

Ernst Blok
Buurtcentrum SamenMetDeBuurt Haarlem

simon maasdam april 2016

simon maasdam sr haalem